Mihajlo Pupin sigurno je jedan od naših najvećih naučnika. Nažalost iako je njegov doprinos nauci i preopoznatljivosti Srbije u svetu ogroman često je njegovo ime nepoznato i neprepoznatljivo ljudima u našoj zemlji.
Rođen je na današnji dan, 9. oktobra 1858. godine u malom selu Idvor, u Banatu. Bio je naučnik, pronalazač, profesor na Univerzitetu Kolumbija, nosilac odlikovanja Beli orao I reda i počasni konzul Srbije u SAD. Godine 1924. dobio je Pulicerovu nagradu za autobiografsko delo “Od pašnjaka do naučnika” (u originalu: “From immigrant to inventor“).
Tokom naučnog i eksperimentalnog rada dao je značajne doprinose razvoju telegrafije, bežične telegrafije, telefonije, rengenologije i elektrotehnike uopšte. Mnogima su verovatno dobro poznati Pupinovi kalemovi, bez kojih je funkiconisanje telefona nekada bilo skoro nezamislivo.
Dobitnik je mnogih nagrada i medalja, bio je član Američke akademije nauka, Srpske kraljeve akademije i počasni doktor 18 univerziteta.
Bio je jedan od osnivača NACA (National Advisory Committee for Aeronautics) marta 1915. godine, od koje je nastala NASA (National Aeronautics and Space Administration) oktobra 1958. godine.
Umro je u Njujorku 12. marta 1935. godine. Više o njegovom životu i radu možete da pročitate u Vikipediji.
